با پيروزی انقلاب اسلامی، اختلافات ايران و عراق شدت گرفت. بحرانی كه در گذشته توسط دو ابرقدرت وقت مهار می شد، به بحرانی تبديل شد كه يك طرف آن كشور انقلابی ايران و طرف ديگر دو قطب جهانی قرار گرفته بودند. به عبارت ديگر، انگيزه آغازگران جنگ عليه ايران، تركيبی از دو انگيزه منطقه‌ای و جهانی بود. دنيای تقسيم شده به بلوك‏های شرق و غرب و منطق حاكم بر روابط و مناسبات نظام دوقطبی، هرگونه انقلابی با ماهيت دينی و اسلامی را خلاف ...

بر همين اساس، از نخستين روز پس از پيروزی انقلاب اسلام، ضمن حمايت از گروه‌هايی ضدانقلاب خصوصا در استان‌های همجوار تحركات مرزی عراق آغاز شد. اين تحركات، اگرچه در سال 1358 ضعيف بود؛ ليكن با آغاز سال 1359 با بروز حوادث مهمی چون قطع رابطه آمريكا با ايران، حمله ناموفق آمريكا در طبس، روی كار آمدن صدام حسين در عراق، و نيز دستگيری و اعدام آيت‌الله محمدباقر صدر شدت يافت. البته تجاوزات مرزی عراق در شش ماهه اول سال 1359 روند يكسان نداشت، ...

بخش دوم: سال اول جنگ: (31/6/1359 ـ 31/6/1360) جنگ رسمی و همه جانبه با تهاجم گسترده نيروی هوايی ارتش عراق در 31/6/1359 آغاز شد و سپس نيروی زمينی ارتش عراق از شمال قصرشيرين تا خرمشهر تجاوز سراسری خود را آغاز كرد. استعداد ارتش عراق سازمان نيروی زمينی: - سپاه يكم: شامل 2 لشكر 11 و 7 پياده؛ - سپاه دوم: شامل 5 لشكر 2 و 4 و 8 پياده و 6 و 12 زرهی؛ - سپاه سوم: شامل 5 لشكر 3، 9 و 10 زرهی و 1 و 5 مكانيزه؛ - تيپ‌های مستقل (15 تيپ): شامل، 10 تيپ پياده، 1 تيپ زرهی، 1 تيپ ...